Ik loop met de honden in het park. Ik zie vogeltjes scharrelen naar hun ontbijt, De blaadjes vliegen om mijn oren. De bomen maken zich weer klaar voor hun winterslaap. De natuur weet niet wat er zich allemaal afspeelt in de wereld. Zij zijn gewoon bezig met leven. Ik loop door het park met een verzwaard hart. Gisteravond, zoveel mensen die van een avondje uit niet meer thuis komen. En waarom? Eeuwen lang zijn mensen bezig om van in wat zij geloven, waarheid te maken. Maar wat is de definitie van geloven. Ik geloof dat het twee uur is. Met andere woorden, ik weet niet zeker dat het twee uur is maar het zou heel goed kunnen. Bij bepaalde groeperingen gaat dit niet op. Dan willen ze met alle geweld dat jij gelooft dat gele kaas echt rood is en doe je dat niet dan mogen ze van de groep jou dood maken.  Het geloven in een vredelievende God, Allah, Mozes, etc is door mensen met allerlei strikte regels heel erg verstikkend. Daardoor wordt voorbij gelopen aan wat echt geloven is. Als jij wilt geloven dat kaas blauw, rood, groen of paars is dan doe je dat toch lekker.  Als dit het is waar je hoop, geluk en kracht van krijgt is dat toch fantastisch.

Als we nou eens alle energie zouden bundelen en van de wereld weer iets moois maken, daar hebben we onze handen wel vol aan, denk ik, geloof ik.