Ik hoor geregeld mensen praten over muizen. Niet alleen bij ons in de buurt maar vooral in oude huizen. Gekscherend vertel ik dan dat ik nooit een muis zie maar dat is ook wel logisch met vijf muizenkillers in huis.

Van Kitty hebben ze helemaal niets te vrezen met haar 21 jarige leeftijd.

 Floyd weet met moeite zijn brokjes te vinden.

Voordat iedereen nu meelij met Floyd krijgt, wij hebben een grote bak met etages. Een bak waar ze een beetje moeite voor moeten doen. En daar zit dan ook het probleem. Floyd is gewoon lui en wil eigenlijk dat zijn vrouwen of zijn personeel de brokken voor zijn voeten legt. En dat is nu net wat niet gebeurt.

Daarbij komen Broke en Floyd allebei niet buiten. Als muizen bij ons binnen komen hebben ze gewoon zelfmoordneigingen. Vijf katten ruik je als muis zijnde wel, neem ik aan.

Muisje komt niet ver, is meestal gewoon in onze tuin en sinds pas hebben we te horen gekregen dat ze het huis van de buren ook wel leuk vindt. Ze trotseert zelfs de labrador. Maar die komt wel eens met een gillende kikker thuis maar als ik dan duidelijk maakt dat ik dat zielig vind laat ze meestal wel los. Ik kan dan rustig de kikker oppakken en terug in het water zetten.

Saar....tja, dat is een ander verhaal. Die zorgt goed voor haar zelf zal ik maar zeggen.

Gisteren zaten we buiten wat te drinken. Opeens komt Saartje in onze tuin gesprongen met iets in haar bek. Een muis. Ze loopt tegenwoordig gelijk door naar de andere buren. Ik denk dat ik iets te vaak haar prooi heb verdonkeremaand.

Na een tijdje komt ze terug en gaat weer naar buren links. Om vervolgens weer langs te komen met een....muis.

Even later gebeurde het weer maar kwam ze met lege handen weer terug. Ik denk dat de rest van de familie de koffers hebben gepakt.

Ik wordt altijd er een beetje naar van maar liever zo dan met muizenkorrels. Dan sterven ze zo'n nare dood.

Ik begrijp nu dus waarom wij geen last hebben van muizen. Ze kijken wel linker uit. En als er dan toch muizen komen dan is het maar voor korte duur.