We hebben vijf katten en 1 hond. Althans nu nog wel. Als het allemaal goed gaat hebben we over twee maanden onze samojeedje.

Omdat we binnenkort op vakantie gaan worden alle katten en hond voorzien van de nodige middelen om parasieten te voorkomen cq te verwijderen. Dat gebeurt met pipetten ( tegen vlooien) en tabletten (tegen allerlei soorten wormen). Die pipetten zijn geen kunst. Kwestie van haren opzij duwen in de nek en de pipet leeg laten lopen.

Waar het probleem zit zijn de tabletten. Broke en Floyd komen niet buiten dus zij krijgen geen wild binnen dus geen eitjes van wormen. Die doe ik dan ook 1 keer per jaar. Kitty heeft geen reuk en smaakpapillen dus haar tabletje heb ik fijn gemaakt en door heerlijk voer gedaan. Muisje is zo gewend aan elke dag 2x een tabletje, ook geen punt. Maar Saartje.....

Saartje is een goedzak, een golden retriever onder onze katten. Wordt door haar kleindochter gepest en de anderen vinden haar allemaal lief. Ook Jip. Ze doet echt niemand kwaad, vind (haast) alles best. Haast...dus niet helemaal.

Vanmorgen had ik het tabletje voor Saar gepakt en vol moed ging ik aan de slag. Met allemaal bloemetjes in mijn stem naar haar toegelopen. Is ze gevoelig voor. Haar kont tegen mijn benen aan en met mijn andere hand haar vastgepakt. Stront aan de knikker. Ze wilde weg maar ik had haar goed vast. Ik miste alleen 1 hand. Met dat ik haar bekje open had moest ik haar loslaten om met mijn andere hand het tabletje achter in haar strot te kunnen gooien. Al voor ik het kon gooien was mevrouw natuurlijk al gevlogen. Na drie pogingen en een aantal halen en krabbels verder ging ik maar over op plan b. Heerlijk nat voer, tabletje malen, door het voer heen en smullen maar.

Not..Ze rook en doorzag mijn plan. Eet dat zelf maar op, grrrr.

Met voerbakje in het halletje geplaatst. Ze ging languit liggen. En keek het voer nog mij aan. Ik heb het opgegeven. Na de vakantie moeten ze allemaal voor de jaarlijkse prik en de apk. Saartje krijgt dan ook van de dierenarts een tabletje. Vreemde ogen dwingen. Ik waag me er niet meer aan.