Donderdag  1 november/ Vrijdag 2 november 

Donderdag was in teken van inpakken en opruimen. Het was lastig inpakken omdat we met heel veel weertypes te maken kunnen krijgen.

In de koffer zit nu snowboots, skibroeken, sjaals en handschoenen. Dikke truien maar ook maar wat luchtige kleren. Zou zo maar warm kunnen zijn boven op een berg op een terras.

Vrijdagochtend zijn we rond een uur of negen vertrokken. Ik vond het best lastig om de kittens thuis te laten. Ze krijgen een goed verzorging, daar twijfel ik niet aan maar het is wel moeilijk om het uit handen te geven. Zo gauw we de straat uit zijn is dat wel weer over, hoor! Anouk is al een paar dagen vervelend. Dat is heel normaal, ze weet dat er wat staat te gebeuren . Daarbij is ze bang dat we haar zouden vergeten.  Muisje stond heel zielig te miauwen voor de deur toen we weg wilden gaan. Ze maakte het op zo’n manier niet makkelijker.

Onderweg was het heel rustig en mooi droog weer dus konden we heerlijk doorrijden. Onderweg hebben we gepicknicked in de auto omdat het koud was en het een beetje spetterde. Dat was wel een beetje behelpen. Ook was ik een mes vergeten en dat is handig als je een broodje open wilt snijden en boter op wil smeren. Peter had gelukkig een zakmes in de auto. Maar het was ook wel weer knus.

De honden waren weer voorbeeldig. Zo zoetjes lagen ze in hun mandjes achter in de auto.

Om 16.00 uur waren in het hotel Ramada aangekomen. Dat was in Lampertheim. Prima kamer, ongelooflijk warm en aan een drukke straat. Jammer genoeg was het restaurant vrijdags, zaterdags en zondags dicht. We zijn maar een stuk gaan wandelen in de hoop dat we wel wat tegen zouden komen. En dat zijn we ook al hebben we daar wel een eind voor moeten lopen. Alles wat we tegen kwamen was dicht en zo dicht dat het ook waarschijnlijk niet meer open zou gaan. Maar uiteindelijk een mooi restaurant gevonden. En daar was het ook belachelijk heet binnen. De honden gingen onder de tafel en wij hebben heerlijk gegeten. Mensen naast ons hadden niet eens in de gaten dat er honden bij ons waren. Dus bij vertrek waren ze aangenaam verrast. Ik ben dan ook wel groots op ze, zo braaf.

Doordat het zo warm was hebben we toch maar besloten om het raam open te zetten maar wat een herrie. Het leek net of de vrachtwagens door onze slaapkamer denderden.