De aantrekkingskracht van bloemen
Ik ben gek op bloemen. Zeker in het voorjaar. Ik kan dan heerlijk door onze postzegel (tuin) lopen en genieten dat alles weer ontwaakt. En de winter heeft overleefd. Sommige planten helaas niet maar krijgen van mij vaak de kans tot de langste dag. Of het moet zo doods eruit zien en afbrokkelen dan is het helaas pindakaas.
In huis heb ik ook graag bloemen staan en in het voorjaar graag bollen en tulpen. En dat vinden de katten ook....Als eerste is het fantastisch om de aarde eruit te scheppen zodat ik elke dag de aarde weer terug kan stoppen en de tafels schoonmaken. Dan is het ook fantastisch om de bloemen eruit te bijten zodat je niet een bak met blauwe druiven heb staan maar een bak met groen.
Bosje bloemen....geweldig. Vind ik maar ook Floyd. Ik heb hem al een keertje betrapt dat hij aan de lelies zat met resultaat een gele bek. Het is nog steeds niet verandert. Tulpen worden vakkundig eruit gevist en door de kamer gesmeten en onthoofd. Rozen krijgen hetzelfde lot.
Dit gebeurt allemaal in het geniep. Als ik met Jip weg ben of natuurlijk 's nachts. Dan hebben ze de hele nacht om feest te vieren.
Ik vind dit niet leuk en zucht diep als ik 's ochtends beneden kom en hun creatie weer moet aanschouwen.
Wat wel een voordeel is, is dat je heel erg vindingrijk wordt. Zo doe ik de tulpen tegenwoordig in een vaas die van onderen breed is en van boven smal. Ze hebben daardoor moeite met hengelen.
En bakken met hyacinten. Ik denk dat ze de lucht van de hyacint te intens vinden. Ze laten deze bloemen met rust.
Verder hou ik van ze en weten ze niet beter, al hoewel?????
