De kogel is door de Kerk.

Vannacht zijn we tot een besluit gekomen.

Nadat we weer uit ons bed moesten om een kat binnen cq buiten te laten waren we het zat. We hebben echt alles geprobeerd en echt alles uit de kast gehaald om het voor iedereen leuk te maken. Het is namelijk zo dat Saartje en Muisje niet allebei tegelijk naar buiten of naar binnen willen dus kan het zomaar zijn dat je net weer ligt en de volgende aangeeft dat ze door het luikje wil.

Naast dat het heel vervelend is om geregeld wakker te worden om de dames van dienst te zijn hebben we ook de kans dat Kai het allemaal wel leuk vindt. Vanmorgen werd hij om kwart over zes al wakker omdat hij Peter op de trap hoorde lopen. Tja, dat willen we ook niet hebben aangezien hij nu al makkelijk tot half acht kan doorslapen.

Dus het luikje staat nu open. Dat betekend dat we nu de kans hebben dat de witte katten nu ook naar buiten gaan.

Slik!!

En nu maar hopen dat ze het gewoon niet in de gaten hebben en anders dat ze gewoon weer telkens thuis komen. Mijn angst is gewoon dat ze meegenomen worden door mensen die ze niet kunnen weerstaan. Of dat ze in de sloot achter het huis vallen en er niet meer uit kunnen klimmen. Maar het kan ook gewoon zo zijn dat ze genoeg nemen met onze tuin of het wel prettig vinden om gewoon lekker binnen te blijven.

Maar we willen gewoon slapen en dat is op dit moment het belangrijkste.