Doordat ik morgen naar het ziekenhuis moet zijn we eventjes thuis en kan ik eventjes een teken geven van leven. Ik ben anderhalve week geleden naar Ruinen vertrokken om een week met mijn zus Gea op een camping te staan en deze week met Peter. Het is dan ook wel heel raar om de hele dag heerlijk relaxed op de camping te zijn en 's middags een eind te wandelen in het bos en nu op de bank te zitten om even een klein verhaaltje te schrijven. volgende week ben ik weer helemaal terug en zal ik mijn verhaal war uitgebreider doen.

Het probleem is dat ik op de camping geen verbinding kan maken vandaar de stilte.

Tot volgende week.