Na een hele natte herfst en zacht begin van de winter hebben we nu dan toch eindelijk echt winter.

Hier in huis is dat ook goed te merken. Saartje ligt haast de hele dag heerlijk opgerold op een kussen in onze slaapkamer samen met Broke. Die vindt Oma zo geweldig. En Oma vindt het ook leuk en speelt vaak eventjes met haar.Na het spelen kruipen ze weer gezellig bij elkaar. Saartje gaat ook wel even naar buiten maar dat is nooit langer dan een kwartiertje.

 Muisje vindt de kou helemaal niks. Gaat naar buiten, constateerd dat de sneeuw er nog steeds ligt en gaat vervolgens weer snel naar binnen.

Kitty vindt het berghok veeeeel te koud dus miauwt de hele boel bij elkaar om duidelijk te maken dat ze echt binnen op de vensterbank, in het zonnetje, boven de verwarming wilt liggen.

 Dan hebben we Anouk, die kan door haar leeftijd zichzelf niet meer goed warm houden. Met het gevolg dat ze buiten loopt te tandenklapperen en ze rilt zo hard dat je het gewoon hoort. De nageltjes tikken op de vloer. Ze heeft nu weer haar jasje aan maar ondanks haar jasje heeft ze het erg koud. Zij is blij dat ze weer binnen op een kussen bij de verwarming kan liggen.

Jip, ja Jip is de enige die helemaal blij is dat er sneeuw ligt. Het liefst zou ze de hele dag buiten willen zijn. Ze rent door de sneeuw, snuift lekker met haar gok in de sneeuw. Elke sneeuwbal is speelgoed. Het leven is een groot feest. Om haar een beetje blij te maken mag ze geregeld even in de tuin. Maar daar moeten we dus ook weer mee uitkijken aangezien ze nu via het ijs overal naar toe kan en dat ook doet. zo waren we haar opeens kwijt en liep ze vier huizen verder heerlijk op het ijs te wandelen.

En dan nog de vier "kleintjes". Toen het vorige week sneeuwde was het heel bijzonder en zaten ze ook geregeld naar buiten te kijken maar we zijn nu een week verder en het nieuwe is er al weer af. Ik merk ook dat ze ouder worden. Nou zijn het al helemaal geen drukke diertjes maar het wordt steeds rustiger. Ze hebben nog wel hun renuurtje en dan is het ook heftig. Ze zijn groot maar ook klein. Waardoor ze met hun lompe lijfjes een beetje als een olifant in de porseleinkast stampen. Ze gaan dan achter elkaar aan rennen en nemen voor het gemak alles mee wat op hun pad staat. Remmen te laat zodat ze op vloer een langere remweg hebben. Met een beetje geluk eindigt hun renpartij in de keuken en knallen ze tegen de onderkant van de keukenkastjes. Of ze rennen boven en horen we beneden allerlei spulletjes omvallen. Meestal valt de schade wel mee maar dat komt ook doordat het huis kittenvriendelijk is ingericht. Maar dan blijven er nog zat dingen die het niet overleven. Alles is vervangbaar.