Gisteren zijn Broke en Faye samen naar de dierenarts geweest voor hun sterilisatie. Hiermee komt een eind aan de lijn van Saartje. Al haar kinderen en kleinkinderen zijn nu "geholpen". Woensdagavond vanaf 18.00 uur werden de voerbakjes verwijderd en deden ze allemaal met Broke mee. Dat ging niet helemaal van harte. Saartje vond het ongelooflijke flauwekul en maakte dat ook duidelijk door voor mijn voeten te lopen waardoor ik regelmatig haast ondersteboven ging. Muisje had een andere manier gevonden om toch aan haar maaltje te komen. Peter zag, met het uitlaten van de honden, Muisje in de tuin zitten bij Maha omringt met veren, ergens op aan het kauwen. Je hebt niet echt veel fantasie nodig om te raden wat dat zal zijn geweest. Floyd jammerde als een klein kind. Het hielp niet.

De volgende dag stapte Broke zonder problemen in haar transporttas en kon Peter haar wegbrengen. Het voer werd weer neergezet. Ze vielen gelijk aan.

Bij de dierenarts was ook Inge samen met Faye en konden ze allebei gelijk ingeleverd worden.

Om 13.00 uur kon ik bellen hoe het met hun ging en hoe de operatie was verlopen. nou, alles was prima gegaan. Broke was al wakker en Faye knipperde nog een beetje met haar ogen dus zou ook al snel weer bijkomen.

Om 17.00 uur gingen Inge en ik ze weer ophalen samen met de honden want die kregen gelijk hun apk.

De honden zijn weer voor een jaar goedgekeurd en hebben hun cocktail gekregen. Met afrekenen kwamen ook de meisjes en konden we weer naar huis.

Bij thuiskomst mochten de honden even naar het berghok zodat Broke in alle rust weer thuis kon komen. Dat viel een beetje tegen. Ze had niet echt een welkom ontvangstcomite. Broke stapte uit haar tas. Muisje en Floyd zien haar en maakte met veel herrie zich uit de voeten. Daardoor schrok Broke ook waardoor de andere twee nog harder wegvluchten. Even later kwamen ze weer tevoorschijn en wilde toch wel even kijken wat er nu in huis was gekomen. Met hoge rug en dikke staart kwamen ze aan geslopen. Om tenslotte maar even aan te vallen. Ten slotte is nou eenmaal de beste verdediging de aanval.

En dan ben je net thuis gekomen, je voelt je een beetje zwakjes van de narcose, je hebt pijn in je buik, een raar ding op je hoofd die er voor zorgt dat je niet hoort waar de geluiden vandaan komen wordt je ook nog eens door je eigen familie aangevallen.

We hadden het erg met Broke te doen. We hebben de andere twee teruggefloten en langzaam allemaal aan de situatie laten wennen. Broke ging al vrij snel voorzichtig naar boven en zocht daar een rustig plekje en de ander twee waren opgelucht dat die griezel uit het zicht was.

Vannacht heeft Broke heerlijk rustig bij Lianne op haar kamer gelegen en vanmorgen stond ze al weer wat steviger op haar pootjes en liep ze met haar kin naar voren als een dame door huis. Springt alweer op de kast. Niet helemaal op de kast maar in het nisje.

Nu ligt ze rustig bij me op mijn bureau lekker te slapen.

Het is toch telkens weer wonderlijk hoe snel dieren hier weer van opgeknapt zijn. Gisteravond at en dronk ze weer en de weg naar de bak is ook weer oke!

Faye had ook niet zo'n welkom. Moortje zag haar ook als een indringer en liep ook met een hoge rug en dikke staart door het huis de blazen. Is nu ook weer normaal, gelukkig.

Het is weer gebeurt en dit kunnen we afsluiten, fijn.