Sinds een week worden er op facebook foto's van de middelbare school geplaatst. Bij veel van deze foto's sta ik niet op. Waarom?? Geen idee. Maar dat maakt het niet minder leuk. Er komen allemaal namen en verhalen naar boven. Wat is dat leuk!!

En wat is alles ver weg gezakt. Nou ben ik geen ster in het onthouden van namen, meer de gezichten. Dus als ik iemand zie dan gaat het gelijk voor me leven maar vraag je haar naam, tja, dan weet ik het gewoonweg niet.

Het bijzondere was dat ik vorige week al met Jac hierover had. Ze begon over iemand, had bij ons in de klas gezeten en met dat zij dat vertel komen bij mij steeds meer vraagtekens.

Nou moet ik er wel bij vermelden dat ik de jaren op de huishoudschool niet echt boeiend vond. Het was er naar toe gaan, je dingen doen die van je werd verwacht en weer naar huis.

Op de Inas was het anders. En daar kan ik me nou weer wel heel veel van herinneren.

Ik vond dat een wereldtijd, was ook aan mijn cijfers wel te zien. En door de stages wist ik ook dat ik nog even verder moest om mijn doel te halen.

Niet wetende dat ik nu nog steeds bezig ben om mij doel te halen maar dat is een ander verhaal.