Nog een paar daagjes en hebben we alweer kerst. Het wil er bij mij nog niet in, maar dat is niet vreemd. Heb ik elk jaar.

Het gevoel dat ik nog zeeën van tijd heb. Dus heb ik nu ook nog geen boodschappen gedaan of wat dan ook voor kerst. Is toch wel handig als er hier mensen komen eten. Morgen ga ik voor de verse spullen en Peter voor de rest.

Met het plaatsen van een nieuwe pagina kwam ik ook langs de pagina's met Kerst van de afgelopen jaren. En dan is het ook niet gek dat ik nog niet met Kerst bezig bent. Het voelt net of we het net nog maar gehad hebben.

Maar lees je dan vervolgens de verhalen die daarop volgen is er toch wel heel veel gebeurt.

Vorig jaar rond deze tijd hebben wij ons op de wachtlijst gezet voor Kai. En het hele traject die daarop volgde. Eigenlijk stond het hele jaar wel in teken van Kai. Als eerste je verdiepen in het ras. De bezoekjes zowel in België als op Terschelling. Ondertussen ons leven geleefd met allerlei leuke dingen. Het moment dat we een mailtje kregen dat Babe drachtig is. Om dan ook gelijk te gaan tellen wanneer de bevalling ongeveer zal zijn. Dat was op onze eerste vakantiedag. Het was dan ook een feestje toen ik het telefoontje kreeg dat Kai was geboren. Na de vakantie zijn we gelijk even gaan kijken. En na 8 weken konden we ons beertje ophalen.

We zijn nu alweer maanden verder. De eerste tijd vond ik best zwaar. En was ik verschrikkelijk moe. En heb ook echt gedacht met waar ik nou mee was begonnen. Maar nu...hij is zindelijk. Luistert goed al wil hij het niet altijd. Dartelt naast me met lopen. Hij heeft nu een grote jongensriem en dat vindt hij toch stoer. Piest als een grote vent tegen alle bomen die we tegen komen. Kan ruim vier uur alleen zijn (met Jip) zonder een piep te geven. Zit niet aan de kerstboom wat jammer genoeg de katten nog steeds wel doen. En over een week dan oud en nieuw met vuurwerk. Ik ben heel benieuwd hoe hij daarop zal reageren. Tot nu toe heeft hij er helemaal niets van. Jip zie je bij een knal tien cm. kleiner worden en schuurt haast naar huis.

Ook heb ik het druk met mijn praktijk. In deze maand was een voetreflexbehandeling gratis. En daar hebben veel mensen op gereageerd en ben ik elke dag er wel mee bezig. Superleuk om te doen en erg fijn dat mensen zo positief reageren.

Dit is alweer het laatste verhaaltje van dit jaar of er moet volgende week iets gebeuren dat ik toch nog even wil delen. Dus gaan de verhalen van 2014 onder de knop van verleden tijd en beginnen we weer met een nieuwe knop in het nieuwe jaar.

Fijne dagen en een gezellig uiteinde gewenst.