Bij ons was het sinterklaasfeest een echt feestje. We deden met z'n tienen een spel die m'n vriendin had verzonnen. Het kraak de code sinterklaasspel. We hadden ook de honden bij ons. Jip heeft heerlijk in een hoekje alles zo liggen bekijken en Abby en Kai hebben van begin tot het eind met elkaar gespeeld. Prachtig.

Halverwege de avond werd er hard op de deur gebonkt en stond er een grote zak van sinterklaas.

 

M'n vriendin zei gelijk dat dit niet bij het spel hoorde en dat ze hier niets van af wist. Er stonden ook geen namen op de pakjes. Dus dachten we dat het misschien verkeerd bezorgt was. Is toch wel heel sneu dat er ergens mensen met kindertjes vergeefs zitten te wachten op pakjes.

 

Maar na een tijdje ging de heer des huizes toch even in de buurt vragen of er misschien een zak kwijt was maar de meeste mensen waren niet thuis. Dan toch maar 1 pakje open maken en daar zag ik een bekend vaasje. dus stiekem aan Inge gevraagd of zij er iets meer over wist maar nee hoor, ook zij wist van niets.

 

Het spel was gespeeld, de winnaars beloond en de zak met pakjes stond nog in de hoek. Tja, wat moeten we ermee. Toen besloot ik om alle pakjes maar te verdelen. Hier kwamen we toch ook niet verder mee. Dus iedereen werd voorzien van pakjes. En met het uitpakken kwamen we ook gelijk terecht bij de Sint en Piet die daar voor verantwoordelijk waren.

 

Dus toch Sinteringe en Zwarte Pietenbas.

 

Alles wat nog goed en/of mooi was en waar ze niets mee deden heeft Inge ingepakt en op zo manier weggegeven. Briljant en goed doordacht. Bij hun weer wat spullen weg en een ander blij gemaakt en vooral heel wat mensen met vraagtekens laten zitten een hele avond. Ik vond het een geweldige stunt.