Ik hou van dieren. Ik heb ook een speciale band met ze. Ik doe hun niets en zij doen mij niets. Als kind zijnde had ik dat al. Een "gemene hond" deed mij niets en ik zag geen kwaadheid in de hond. Als een hond of kat wel kwaad wilde doen maakte ik dat ik weg kwam of vroeg ik aan iemand of die zijn of haar dier wilde weghalen. Als ik ergens wandel gaan de eenden niet spontaan op de vlucht.

Ik ben ook iemand die hele gesprekken kan houden met dieren. Natuurlijk weet ik ook wel dat ze er geen hout van verstaan. Dat is ook helemaal niet belangrijk, ze begrijpen mij wel.

Ik hou ook zielsveel van mijn diertjes hier in huis. Ze hebben allemaal iets speciaals en met alle dieren heb ik een aparte band.

Maarrrr.....soms krijg ik toch lichte moordneigingen als er weer een plant het moet ontgelden. Wij hebben vorig jaar een plant gekocht die ik al heel lang zo mooi vind. En dat is de Medinilla Magnifica.

Een paar weken geleden merkte ik dat er een knop vormde in de plant. Ik was helemaal blij. Tenslotte is de plant mooi door de bloemen. Langzaam maar zeker werd de knop steeds groter en kwam er ook steeds meer kleur bij. Van de week was hij zo groot dat hij ging hangen en een beetje open ging. Super vind ik dat.

Tot gisteren.

Een van de katten vond hem minder mooi.

Hij lag op de grond, afgebeten.

Ik vind het zo jammer. Maar ja, hier is weinig aan te doen. Ik heb een mooi vaasje gepakt en hem bij de plant in het water gezet hopende dat hij toch nog verder uitkomt.

Vanmorgen kwam ik thuis van boodschappen halen en zag (weer) de bloem op de grond liggen en het beetje steel wat er aan vast zat was er nu ook van af gebeten. Grrrrr. Mijn wijzende vinger gaat naar Floyd maar ondanks dat kan ik daar ook weinig mee.

Er komt weer een nieuwe knop. Als die een beetje groter wordt verhuist de plant naar de slaapkamer en maak ik een foto als hij bloeit. De foto zet ik dan maar op de plaats van de plant.

Het huis wordt steeds gezelliger. Mijn vensterbank is leeg. Anders maken ze hem wel leeg, er moet natuurlijk wel ruimte zijn om te liggen.

De planten op de grond zijn voorzien van grote kiezelstenen zodat de aarde in de pot blijft en niet er naast. Bloemen worden elke avond uit voorzorg in het halletje gezet omdat anders de bloemen overal liggen. Dit jaar geen paastakken, kerst zit nog vers in mijn geheugen. Misschien verzin ik nog wel wat waardoor wij toch paasversieringen hebben en zij er alleen maar naar kunnen kijken.

Echt, ik ben gek op mijn diertjes maar ze maken er ook wel eens van dat ik er gek van wordt.