Soms, heel soms denk ik wel eens na over het gemak van geen huisdieren in huis. Je houdt ruimte over van de manden en krabpalen. Je houdt ook geld over want je hoeft dan geen voer en andere spullen aan te schaffen. Je houdt ook heel veel tijd over omdat je niet naar buiten moet en kattenbak verschonen. Geen ergernis omdat iets gesloopt wordt hetzij door kattennagels dan door hondentanden. De aarde blijft gewoon in de plantenbak. De vloer en bank veranderen niet meer geregeld in een egaal bruin kleurtje. Hebben we overigens opgelost. Een bruine vloer en bank. En dan heb ik het nog niet gehad over de haren!!!! Niet meer elke dag stofzuigen en na een kwartiertje de vlokken voorbij zien komen.

Maar ik realiseer me dan ook wat ik dan allemaal zal missen. ’s Ochtends wordt ik altijd wakker gemaakt door Saartje en Muisje. Eerst komt Saartje kijken of ik al wakker ben en kom dan heerlijk tegen mij aanliggen. Niet veel later komt Muisje en gaat op het nachtkastje zitten en maar kijken. En je voelt dat. Als je dan je ogen open doe dan maakt ze nog net niet een vreugdesprongetje maar begint dan wel hard te spinnen en koppies te geven. Het is toch super om op zo’n manier wakker te worden?! Daar kan geen wekker tegenop. Als ik in de badkamer ben komt Floyd en gaat dan heerlijk drinken uit de kraan of zit op het randje van het bad. Zo gauw ik met spuitflesjes etc. begin is hij weg.

Als ik dan beneden kom wordt ik met zoveel onthaal begroet of ik jaren weg ben geweest. De honden zijn weer zo blij om mij te zien. Dat hebben ze ook als ik even naar het toilet ga, hoor. Altijd blij.

En dan heerlijk wandelen. Weer of geen weer, je moet eruit. Niet altijd even plezierig maar als ik dan weer in Midden Delfland loop is het weer fijn. Dan maken de druppels ook niet meer uit. Thuis gaan de laarzen en natte jas uit en geniet je nog meer van je kopje thee.

De katten gaan voor de rest van de dag hun eigen gang. Broke wil nog wel eens op mijn toetsenbord gaan liggen maar sinds we Kai hebben liggen ze liever veilig boven.

‘s Avonds komt Muisje op de bank liggen bij mijn hoofd en Floyd ietsje ervandaan. Dan is Kai ook niet meer belangrijk en gaan ze ook niet voor hem weg. Althans Floyd niet. Hij trekt een denkbeeldige wenkbrauw op en blijft liggen waar hij ligt ook als Kai haast op hem gaat liggen. Uiteindelijk is het Kai die weer weg gaat. Te warm.

Als ik naar bed ga gaan alle poezen mee naar boven. Ze krijgen dan hun eten en gaan uiteindelijk alle vier bij mijn voeten op bed liggen. De honden kijken mij na en weten het wel, morgen is ze er weer.

En als ik dit dan zo bekijk dan zuig ik wel elke dag de vloeren en maak ik de bak wel schoon. Ik zou het voor geen goud willen missen.