We zijn een weekje weggeweest. Heerlijk naar de sneeuw in Oostenrijk. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er best een beetje tegenop zag. Kai is tenslotte nog maar een half jaar en zijn potje qua nieuwe dingen is nu eenmaal snel vol. En dat uit zich in blaffen en gek doen zoals in je broek bijten etc. Het is gelukkig haast nooit meer maar een reis is toch wel even heel veel prikkels.

Maar tjonge, wat ben ik enorm trots op hem.

Bij de eerste stop was het even moeilijk. Eentje ging tanken, de ander even naar het toilet en daarna ook zelf uit de auto voor een plas. Dat was dus een groot blafmoment en hij wilde heel erg graag weer veilig in de auto. De tweede keer deden we het anders. We bleven gewoon eerst even bij elkaar om daarna de dingen te doen die we wilden doen. Dat ging prima.

Vanaf dat moment is de reis vlekkeloos verlopen. En hebben ze in de twaalf uur heel veel geslapen of naar buiten gekeken.

De reis duurde wel lang. Dat kwam door het weer. Vanaf Rotterdam tot voorbij Keulen konden we niet harder rijden dan 60 km. per uur. Grote stukken zelfs niet harder dan 30 km. per uur. Daarna konden we lekker doorrijden op een paar kleine files na. Na München begon het weer te sneeuwen en werd het ook weer donkerder. We waren dan ook erg blij dat we op de plaats van bestemming waren aangekomen.

In het huis begon Kai van opwinding en spanning enorm te blaffen waardoor de eigenaresse wit weg trok en ook vroeg of dat altijd zo was. We stelde haar gerust met in ons achterhoofd dat wij heel erg hoopte dat het zo weer stil zal zijn, we hadden deze ervaring nog niet ;-).

Maar Kai zag Abby en het was weer liefde. Ze zijn gaan spelen en dat deden ze tot we weer naar huis gingen.

De eerste keer in een restaurant was ook spannend, voor iedereen. Na vijf minuten blaffen was het stil. Nu zijn vijf minuten met een blaffende hond heel erg lang en lijkt het uren maar ik was heel erg blij en trots dat hij daarna ging liggen en het over hem heen liet komen.

Bij de volgende gelegenheid was het een paar minuten en nu maakt hij even duidelijk dat wij binnen komen en is daarna ook weer stil en gaat onder de tafel liggen.

Verder konden we gewoon door een stad lopen, stapte hij gewoon in de gondel en sliep heerlijk naast mijn bed. Kortom, het heeft hem en ons goed gedaan. Hij kan veel meer dan dat hij en wij wisten.

Het was erg leuk om de reacties te horen van mensen. We hadden heel veel aanspraak.

Wij hebben het ook heerlijk gehad. Wandelen in het bos, de honden heerlijk ravotten in de sneeuw, een middag op een terras met je jas uit in het zonnetje lekker zitten, genieten van het uitzicht, goed gezelschap, eten en drinken. Verder een hoop gezien en lekker niets gedaan.

We wilden graag sneeuw, die wens is dan ook goed uitgekomen. Er lag bij vertrek zeker overal 50 cm. En op sommige plekken (door de wind) nog wel meer. Jip verdween erin, Kai en Abby tot de helft.

Het was een zalige week. Nu zijn we weer thuis met de was en de regen. Is even afkicken maar we gaan weer lekker verder.