Sinds afgelopen vrijdag is Muisje aan de pil. 20 november wordt ze gesterilliseerd en tot die tijd is ze dus aan de pil. Wat een verschil geeft dat bij een poes. Ze is veel rustiger en is ook weer liever naar haar kinderen.

 

Vanaf vandaag mocht ze dus naar buiten. Om heel eerlijk te zijn was ik daar best tweestrijdig over. Aan de ene kant vond ik het voor haar heel fijn en alle katten zijn gewoon weer thuis gekomen. Maar Muisje is anders. Gaat heel erg haar eigen gang. En dat maakt gelijk mijn tweewslachtigheid want komt ze wel weer terug?

 

Dus vanmorgen de knoop door gehakt en haar mee genomen naar buiten. Ze vond het prachtig. Saartje deed er dagen over om verder te komen dan de tuin. Muisje ging dus gelijk naar de buren. HELP. En wat ik ook deed, roepen en fluiten, ze kwam niet terug.

 

Ik ben in de tuin gaan werken. Saartje en Kitty kwamen geregeld even bij me buurten en geen Muisje. Ik zag haar ook nergens.

 

Om half twaalf was ik klaar met de tuin en ging ik naar binnen. Ik baalde een beetje want ik moest nu toch echt weg en had haar graag binnen gehad. Nou, ze voelde het waarschijnlijk want daar kwam ze dan. Netjes door het kattenluikje, of ze het al jaren deed.

 

Toen ik vanmiddag om vier uur thuis kwam ging ze weer naar buiten en om vijf uur kwam ze weer netjes thuis. Pfffff.

 

Morgen mag ze weer. Eerst een beetje vertrouwen krijgen, daarna mag ze ook 's nachts. Maar dat zal wel na onze vakantie worden.

 

Verder gaat alles voorspoedig. Je merkt niet dat we 7 katten in huis hebben. Ze zijn zo rustig en zoetjes. Je ziet ze gewoon groeien.