Muisje loopt weer buiten. Eergisteren keek ik even weer naar haar wondje en zag tot mijn verbazing dat ze op een of andere manier haar hechtingen vakkundig heeft verwijdert. Tja, dan heeft zo'n kap ook niet echt meer effect. Dus heb ik besloten dat het wel af kon. Wat was ze mij dankbaar. En maar kroelen en koppies geven. Naar buiten laten durfde ik nog niet i.v.m. besmetting of iets dergelijks. Maar gisteren was het zo prachtig weer en ze wilde zo ontzettend graag dus hobbelen dan maar. Heel schuchter en onzeker liep ze door de tuin. En bleef ook in de tuin. Prachtig hoe ze dat toch allemaal instinctief allemaal aan voelen. Inge en ik gingen met de honden weg. Kittens in de werkkamer. Luikje open. Kitty en het berghok. Saartje en Muisje lekker buiten.

Bij thuiskomst was de vloer van buitendeur tot de trap drijfnat en op de trap zat een klein druipend katje. Muisje was in de sloot terecht gekomen en gelukkig er ook weer uitgeklommen en is met schrik naar binnen gevlucht. Ach, was zo zielig. We hebben haar en de vloer weer gedroogd en ze is uren bezig geweest met wassen. Ze wilde ook niet meer naar buiten. Gisteravond ging ze toch maar weer voorzichtig en heel eventjes. Vanmorgen zag ik haar zitten bij de waterkant met gepaste afstand. Ik ben heel blij dat het haar lukte om er weer uit te komen. Je zou niets vermoedend een kat kwijt raken. En Muisje weet nu dus dat ze niet te dicht bij het water moet komen.

Het is ook heel bijzonder wat een sterilisatie voor veranderingen geeft bij een poes. Ze is weer aanhankelijk en doet niet meer zo lelijk naar de kleintje. Ze corrigeert nog wel en dat is soms ook terecht maar ze ligt ook bij de kleintjes etc. Gelukkig.