Door de ogen van een pup kijken
Vanmorgen liep ik weer om half acht in midden delfland. Mocht je denken dat het dan heel stil zal zijn dan heb je het mis. Het is file rijden van auto's die de drukte op de A13 willen vermijden. Daarnaast hadden we ook niet het meest ideale weer. Het regende pijpenstelen. Desondanks hebben we wel heerlijk gelopen. Kai begrijpt steeds beter met wat wel en wat niet mag en kan. Het is ook heel leuk om door de ogen van een pup alles te bekijken. We liepen langs een knotwilg die nog zwaar was van de regen. Dikke druppels vielen naar beneden. Zo ook op de kop van Kai. Je zag hem met verbazing naar boven kijken. Waar komt dat nou vandaan? Nog 1 en nog 1. Telkens probeerde hij de druppel te vangen en telkens mis. Het was grappig en aandoenlijk om er naar te kijken. Zo wordt wandelen in de regen opeens wel leuk.
Gisteren weer naar de hondenschool geweest. Het begint voor Kai bekend terrein te worden. Je merkt dat aan hem. Minder nerveus dus minder keffen. Hij deed het weer geweldig. Dan ben ik apentrots op hem.
Met Jip en Kai gaat ook steeds leuker, ze zoeken elkaar steeds meer op en gaan ook echt met elkaar spelen. Dat resulteert wel in een slijtageslag met de knuffels. De een na de ander wordt doormidden getrokken. We hebben dus regelmatig een huis vol sneeuw van opvulmateriaal. Dan maar een keertje naar Ikea voor een aantal nieuwe.
Kai wordt ook met de dag liever en aanhankelijker. Zondag alweer vier weken hier en ik zou hem voor geen goud meer willen missen.

Reactie plaatsen
Reacties