We zijn alweer op de helft van Januari. De kerstspullen zijn weer opgeborgen, de kerstverlichting min of meer opgeruimd. De verlichting achter in de boom is verplaatst naar het prieeltje Zodat we daar in de zomer verlichting hebben.

Kai heeft eindelijk na drie weken geen diarree meer. In het begin heb je nog zoiets van dat het wel weer overgaat maar na twee weken poepruimen begon ik het toch wel zat te worden. Nu was het niet constant dat het dun was. Was dat zo het geval geweest dan had ik wel contact gezocht met de dierenarts maar telkens ging het de goede kant op. Maar een waxinelichtje opeten is niet slim en zo was er telkens weer wat.

Nu vermijd ik even de plekken waar veel honden komen en ook waar paarden en schapen hun behoeftes vrijelijk rond mogen strooien. Hij mag nu meer voer om weer op gewicht te komen (yes,yes,yes) en rust doet wonderen.

We gaan over een aantal weken op vakantie en wil ik graag dat het niet weer begint.

Broke is na haar hachelijk avontuur niet meer buiten geweest. Peter ging naar bed en keek even nog naar buiten of hij Broke nog zag. En dat deed hij. Er zat een heel angstig klein doorweekte kat buiten die niet meer wist hoe ze binnen moest komen.

Nadat hij de deur opendeed spoot ze drijfnat naar binnen en naar boven. Peter er snel achteraan met een handdoek in zijn hand.

Ik lag al op bed…

De deur was open….

De kat vloog de slaapkamer in en sprong bovenop ons bed. Niet alleen de kat maar ook een flos water gemengd met kroos.

Ik was la in diepe slaap en had niet gelijk door wat er nu aan de hand was. Eigenlijk had ik niets door. Ik blijk gezegd te hebben dat ze wel natte pootjes had maar ook dat kan ik me niet meer herinneren.

Peter heeft haar afgedroogd en met rust gelaten tenslotte wilde hij ook gaan slapen.

De volgende dag was ik verbaasd dat er zoveel kringen op de houten trap was en waar komt al dat kroos toch vandaan?

Vanaf die dag is Broke niet meer buiten geweest. Ze liep de eerste dag naar de deur. Je zag in haar ogen een bron van herkenning en ging toch maar veilig bij het raam zitten.

Dit was de tweede keer dat haar avontuur van buiten afliep met een nat pak.

Tot vandaag.....de held is toch maar weer gegaan. De vogels hebben zo'n aantrekkingskracht.