Onze Jip is een hondje met allergieën. Al jaren en hoort dus duidelijk in ons allergieëngezin. Maakt ook niet uit, met wat aanpassingen komen we ver. Al is en blijft het eeuwig zonde dat het waterratje niet in slootwater kan en mag zwemmen. Zeker nu haar grote broer er wel vaak in gaat.

Een aantal maanden terug begon ze weer vaak te krabbelen en werd haar buikje weer rood.
Dit vond ik wel vreemd aangezien we juist zo allert zijn met slootwater. Misschien dan nu ook allergisch voor een bepaalde plant?

Op het speelveldje gooien we de stokken of ballen in het struikgewas zodat ze meer moeite moet doen om hem te zoeken. Zou daar dan een plant tussen zitten die dat veroorzaakt?

Om dat uit te zoeken is gewoon een onbegonnen zaak. Overal zijn planten. Van berenklauwen weet je het. Die groeien ook niet op het uitlaatveld en midden delfland dus dat is uitgesloten.

Zo kreeg ze maar weer haar kruidentabletten in de hoop dat het weer overgaat. En dat gebeurde ook. Geen gekrabbel en geen koortshuidje. Alleen 1 plekje, dat werd maar niet beter.

Vanmorgen was het donkerrood en zeer geïrriteerd. En dat vond ik nou heel erg raar. Dit plekje zat onder haar oksel. En ook alleen aan de linkerkant. Met een nat doekje maakte ik het voorzichtig schoon en kon toen zien dat het niet ontstoken was maar ze genoot wel van het koude water.

Opeens wist ik het. Het had helemaal niets te maken met een allergie. Het kwam door haar tuigje. Precies aan de linkerkant waar het plekje zit is ook de sluiting.

Achhh, al die tijd buiten heeft dat geschuurd. Ze krijgt dus nu weer haar oude halsband om en alleen de tuig in de auto. Wat zal ze hier weer vrolijk van worden.